မိုးသား တိမ္တိုက္

မေလး၇ွားကို စေ၇ာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အသက္က ၁၉ႏွစ္ ၇ယ္ပါ ..

မိဘအ၇ိပ္ေ၇ာက္မွာ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို နဲ ့ႏိုင္ငံၿခားသြား၇မယ္ဆိုေ၇ာ ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးေတြ ေၿဗာင္းဆန္သြားေလ၇ဲ ့.. အနာဂတ္အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္၇ဲ ့၇ည္၇ြယ္ခ်က္ အေ၇ာင္ေတြလည္း ေတာက္ပလာတာေပါ့ .. မၿမင္၇ေသးတဲ့ အေတြ ့ၾကံဳအသစ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘ၀ေတြကို အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြးၾကည့္၇င္း အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး ..
ဒီလိုနဲ ့ေ၇းၿခားေၿမၿခားမွာ စီးပြား၇ွာဖို ့ကၽြန္ေတာ္ မအူမလည္ မ်က္တြင္းေဟာက္ပတ္နဲ ့ခ်ီတက္လာခဲ့တယ္ .. စေ၇ာက္တဲ့ ႏွစ္ေတြမွာ ဘာ၇ယ္မသိဘူး ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ .. အဓိက ကေတာ့ လြတ္လပ္တဲ့ အ၇သာနဲ ့ကိုယ့္ဘ၀ကို ၇ပ္တည္ႏိုင္ၿပီ ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္ .. အဲဒီ့ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္စၿပီး မွားေနတာကို သတိမၿပဳမိခဲ့ဘူး .. ပူပင္ေသာကေတြကလည္း မ၇ွိေတာ့ ၃ႏွစ္ကလည္းခဏေလးပဲ ကုန္ဆံုးသြားတယ္ .. ကိုယ့္အတြက္ၾကေတာ့ မယ္မယ္၇၇ ဘာမွၿဖစ္မလာပါဘူး ..
ဒီ့ထက္ေအာင္ၿမင္ခ်င္၇င္ ဘာမွၿဖစ္မလာႏိုင္တဲ့ ဒီေန၇ာမွာ မေနသင့္ေတာ့မွန္း သိပါလ်က္၇တာေလးကို ေ၇ာင့္၇ဲၿပီး အိမ္အၿပန္လွဖို ့ပဲ ဆက္လက္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္ .. ႏိုင္ငံၿခားဆိုတာကလည္း လူ ့အဖြဲ ့အစည္းမွာ ၀င္ဆံ့ေနသေ၇ႊ ့က်ားၾကီး ေၿခ၇ာၾကီး ပါပဲ ..အဲ့ဒီလိုနဲ ့ႏိုင္ငံၿခား ၅ႏွစ္ဘ၀ကို မိုက္လံုးၾကီးစြာ ၿပည့္ေစခဲ့တယ္ ..
ကၽြန္ေတာ္၇ဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကေတာ့ ဘာတစ္မွ မရွိေတာ့ပါဘူး ..အသက္ငါးႏွစ္သာ ပိုၾကီးသြားတဲ့ကၽြန္ေတာ္ .. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားထုတ္မႈ ေလ်ာ့နည္းခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေနာင္တေတြလည္း အၾကီးအက်ယ္၇လိုက္တယ္ .. အဲ့ဒီအခိုက္အတန္ ့ကို ေ၇ာက္သြားတဲ့လူတိုင္း (ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ၿမန္မာၿပည္ စီးပြာေ၇း .. ေ၇ွ ့ဆက္တိုးဖို ့က်ေတာ့ ထမင္းစား ကၽြန္ခံ သာသာ နဲ ့) ၇ွိပါေစေလ .. ဒီႏြမ္ထဲက ကၽြန္ေတာ္ ၇ုန္းမထြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး .. ကၽြန္ေတာ္ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘ၀(သူေဌးၿဖစ္ဖို ့နည္းလမ္း) ဒီမွာ ဘယ္လို မွမၿဖစ္ႏိုင္ေတာ့မွန္း ကၽြန္ေတာ္ သိခဲ့ပါၿပီ .. (အဲ ... ေငြကို အခ်ဳိးက်က်သံုးၿပီး စုတတ္၇င္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္တယ္ဗ်) .. ႏိုင္ငံၿခား က ေနတတ္၇င္ေတာ့ ေက်နပ္စ၇ာၾကီးပါ..
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ ့အမွားေတြကို ထပ္ခါထပ္ခါ၇င္း ႏိုင္ငံၿခား ၀ဋ္ေၾကြး ကုန္သေရြ ့ဆပ္ဖို ့ပဲ ခံယူထားပါေတာ့တယ္ .. ဒီအၿဖစ္ေတြကို ဘယ္သူ ့ကို အၿပစ္တင္၇မွာလဲ ..
မေလး၇ွားသြားဖို ့ေငြထုပ္ၿပီး ပို ့ေပးတဲ့ ဒယ္ဒီကိုလား ?
ႏိုင္ငံၿခားသြား၇ကိန္းရွိတယ္လို ့အေမ့ကိုေဟာလိုက္တဲ့ ေဗဒင္ဆ၇ာကိုလား ? မၿဖစ္ေသးပါဘူး ေလ ..
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာ အၿပစ္တင္လိုက္ပါၿပီ .. ဗ်ာ ..
(တိမ္တိုက္)
ဒီအေၾကာင္းေတြနဲ ့ဆက္စပ္ၿပီး မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ေ၇းဘူးတယ္.. အားလံုးအတြက္ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္ ..

အေမ့ဥယ်ာဥ္သို ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပိၿပီး
ခါးေတြေတာင္ ခ်ိေနၿပီ အေမ ..

ကၽြန္ေတာ့္ ၇င္ဘတ္ကို ခြဲၿပီး
သုညေတြ ေန ့တိုင္း အထည့္ခံေန၇တယ္ ..

စိတ္အေညာင္း ေၿဖဖို ့
ေၿမလြတ္ မ၇ွိဘူး အေမ ..

ေတာ္၇ာမွာ ေပ်ာ္ေအာင္ ေနခ်င္ေပမယ့္

လြန္ခဲ့ေသာ ၈ႏွစ္ခန္ ့က ကၽြန္ေတာ့္၇ဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား . . .
                          
                              (သို ့)

ႏိုင္ငံၿခားက ဘ၀တူ သူငယ္ခ်င္းမ်ား သို ့ . . . .

        မေလး၇ွားကို စေ၇ာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အသက္က ၁၉ႏွစ္ ၇ယ္ပါ ..

မိဘအ၇ိပ္ေ၇ာက္မွာ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို နဲ ့ႏိုင္ငံၿခားသြား၇မယ္ဆိုေ၇ာ ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးေတြ

ေၿဗာင္းဆန္သြားေလ၇ဲ ့.. အနာဂတ္အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္၇ဲ ့၇ည္၇ြယ္ခ်က္ အေ၇ာင္ေတြလည္း

ေတာက္ပလာတာေပါ့ .. မၿမင္၇ေသးတဲ့ အေတြ ့ၾကံဳအသစ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘ၀

ေတြကို အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြးၾကည့္၇င္း အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး .. ဒီလိုနဲ ့ေ၇းၿခားေၿမၿခားမွာ စီးပြား၇ွာဖို ့

ကၽြန္ေတာ္ မအူမလည္ မ်က္တြင္းေဟာက္ပတ္နဲ ့ခ်ီတက္လာခဲ့တယ္ .. စေ၇ာက္တဲ့ ႏွစ္ေတြ

မွာ ဘာ၇ယ္မသိဘူး ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ .. အဓိက ကေတာ့ လြတ္လပ္တဲ့ အ၇သာနဲ ့

ကိုယ့္ဘ၀ကို ၇ပ္တည္ႏိုင္ၿပီ ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္ .. အဲဒီ့ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္

စၿပီး မွားေနတာကို သတိမၿပဳမိခဲ့ဘူး .. ပူပင္ေသာကေတြကလည္း မ၇ွိေတာ့ ၃ႏွစ္ကလည္း

ခဏေလးပဲ ကုန္ဆံုးသြားတယ္ .. ကိုယ့္အတြက္ၾကေတာ့ မယ္မယ္၇၇ ဘာမွၿဖစ္မလာပါဘူး ..

ဒီ့ထက္ေအာင္ၿမင္ခ်င္၇င္ ဘာမွၿဖစ္မလာႏိုင္တဲ့ ဒီေန၇ာမွာ မေနသင့္ေတာ့မွန္း သိပါလ်က္

၇တာေလးကို ေ၇ာင့္၇ဲၿပီး အိမ္အၿပန္လွဖို ့ပဲ ဆက္လက္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္ .. ႏိုင္ငံၿခားဆိုတာ

ကလည္း လူ ့အဖြဲ ့အစည္းမွာ ၀င္ဆံ့ေနသေ၇ႊ ့က်ားၾကီး ေၿခ၇ာၾကီး ပါပဲ ..အဲ့ဒီလိုနဲ ့ႏိုင္ငံၿခား

၅ႏွစ္ဘ၀ကို မိုက္လံုးၾကီးစြာ ၿပည့္ေစခဲ့တယ္ .. ကၽြန္ေတာ္၇ဲ ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကေတာ့

ဘာတစ္မွ မရွိေတာ့ပါဘူး ..အသက္ငါးႏွစ္သာ ပိုၾကီးသြားတဲ့ကၽြန္ေတာ္ .. ကိုယ့္ကိုကိုယ္

အားထုတ္မႈ ေလ်ာ့နည္းခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေနာင္တေတြလည္း အၾကီးအက်ယ္၇လိုက္တယ္ ..

အဲ့ဒီအခိုက္အတန္ ့ကို ေ၇ာက္သြားတဲ့လူတိုင္း

(ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ၿမန္မာၿပည္ စီးပြာေ၇း . . .ေ၇ွ ့ဆက္တိုးဖို ့က်ေတာ့ ထမင္းစား

ကၽြန္ခံ သာသာ နဲ ့) ၇ွိပါေစေလ ... ဒီႏြမ္ထဲက ကၽြန္ေတာ္ ၇ုန္းမထြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ..

ကၽြန္ေတာ္ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘ၀(သူေဌးၿဖစ္ဖို ့နည္းလမ္း) ဒီမွာ ဘယ္လို မွ

မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ့မွန္း ကၽြန္ေတာ္ သိခဲ့ပါၿပီ .. (အဲ ... ေငြကို အခ်ဳိးက်က်သံုးၿပီး စုတတ္၇င္ေတာ့

ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္တယ္ဗ်) .. ႏိုင္ငံၿခား က ေနတတ္၇င္ေတာ့ ေက်နပ္စ၇ာၾကီးပါ..

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ ့အမွားေတြကို ထပ္ခါထပ္ခါ၇င္း ႏိုင္ငံၿခား ၀ဋ္ေၾကြး ကုန္သေရြ ့

ဆပ္ဖို ့ပဲ ခံယူထားပါေတာ့တယ္ .. ဒီအၿဖစ္ေတြကို ဘယ္သူ ့ကို အၿပစ္တင္၇မွာလဲ . .

မေလး၇ွားသြားဖို ့ေငြထုပ္ၿပီး ပို ့ေပးတဲ့ ဒယ္ဒီကိုလား ? ႏိုင္ငံၿခားသြား၇ကိန္းရွိတယ္လို ့

အေမ့ကိုေဟာလိုက္တဲ့ ေဗဒင္ဆ၇ာကိုလား ? မၿဖစ္ေသးပါဘူး ေလ. . . .

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာ အၿပစ္တင္လိုက္ပါၿပီ . . . .ဗ်ာ . . . .

                                                                                          (တိမ္တိုက္)



ဒီအေၾကာင္းေတြနဲ ့ဆက္စပ္ၿပီး မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ေ၇းဘူးတယ္..

အားလံုးအတြက္ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္ . .

                                     
                                             အေမ့ဥယာဥ္သို ့

• ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္  ပိၿပီး

        ခါးေတြေတာင္  ခ်ိေနၿပီ  အေမ . .

• ကၽြန္ေတာ့္  ၇င္ဘတ္ကို  ခြဲၿပီး

        သုညေတြ  ေန ့တိုင္း  အထည့္ခံေန၇တယ္

• စိတ္အေညာင္း  ေၿဖဖို ့

        ေၿမလြတ္  မ၇ွိဘူး  အေမ . .

• ေတာ္၇ာမွာ  ေပ်ာ္ေအာင္  ေနခ်င္ေပမယ့္